Oś wleczona zwykle znajduje się w ciężarówce przegubowej. Jest to oś za osią napędową i zwykle można ją podnieść, gdy nie jest używana, aby nie miała kontaktu z nawierzchnią drogi. Można go również znaleźć na naczepach. Można je również podnieść, gdy nie są używane. Dzięki temu opony unikają niepotrzebnego zużycia, a także oszczędzają paliwo. Oś jest opuszczana, gdy konieczne jest rozłożenie ciężaru pojazdu na większej powierzchni. Można również znaleźć oś wleczoną w sprzęcie rolniczym, a także w niektórych ciężkich maszynach budowlanych.
Większość systemów osi wleczonych jest obsługiwana pneumatycznie. Kierowca lub operator może sterować osią, przesuwając przełącznik w kabinie pojazdu. Doprowadzając powietrze do osi, kierowca może odciążyć pozostałe osie pojazdu. Odwrotnie, usuwanie powietrza obciąża inne osie, gdy oś wleczona unosi się nad nawierzchnią drogi. Pomaga to kierowcom przestrzegać określonych sezonowych ograniczeń dotyczących masy pojazdów lub na niektórych drogach o ograniczonej masie.
W przypadku niepogody operator może podnieść oś wleczoną, aby zwiększyć ciężar na oś napędową. Zapewnia to lepszą przyczepność i pomaga kierowcy kontrolować pojazd. Kierowca może również podnieść oś wleczoną podczas manewrowania w ciasnym miejscu. Dzięki temu pojazd łatwiej skręca, zamiast ciągnąć i pchać dodatkową oś na parkingu. Oszczędza to również zużycie opon.
Podczas ważenia na wadze operator może zostać poinformowany o zmianie położenia osi w celu spełnienia ograniczeń dotyczących wagi. Na wielu drogach obowiązują ograniczenia, które wymagają od pojazdu rozłożenia określonej masy na wszystkie osie. Regulując nacisk, jaki oś wleczona naciska na drogę, kierowca może zmieniać ciężar, jaki każda oś przenosi na nawierzchnię drogi. Pozwala to na spełnienie przez pojazd wymaganych ograniczeń i legalną jazdę po drogach.
Niektóre pojazdy mają wiele takich osi. Pojazdy używane do przewożenia ładunków ponadgabarytowych mogą mieć wiele regulowanych pneumatycznie osi. Pozwala to ciężarówkom na równomierne rozłożenie ciężaru krytycznego ładunku na większą odległość i większą liczbę osi. Pozwala również pojazdowi na skręcanie, gdy nie ma ładunku. Kierowca może wybrać tylko potrzebną liczbę osi i uniknąć nadmiernego zużycia paliwa, gdy pojazd jest pusty.